Wat ik in mijn leven steeds meer aan het integreren ben, is meebewegen met dat wat is. Meebewegen met de tijd waar ik mij in bevind en tegelijkertijd meebewegen met wat er innerlijk gebeurd. Ik ben erachter gekomen dat dit een sleutel is naar heling van je ziel. Een sleutel die ik graag wil delen. In dit blog deel ik daarom met je hoe die heling werkt en waarom meebewegen met dat wat is zo belangrijk is.
Lagen van de ziel
Je ziel bestaat uit verschillende niveaus van diepte. Om tot heling te komen ga je al deze lagen langs. Zodra een gebeurtenis je ziel raakt, dan ligt aan de oppervlakte de eerste emotie waarmee je reageert. Deze komt voort uit je reptielenbrein, de vlucht-vecht-verstijf respons. Deze reactie gaat altijd heel snel en onbewust. Naarmate die emotie wat meer wegebt, kom je bij één van de diepere lagen van je ziel. Hier zit angst of de woede die de gebeurtenis bij je oproept. Soms zijn ze beiden actief of om de beurt.
De kunst van het waarnemen
De kunst is om dit te waarnemen. Van een afstand te zien wat er rommelt en woelt in jou. Het helpt om hierover te schrijven of te mediteren. Soms kan zelfs een orakelkaart opheldering geven over wat er wordt geraakt in jou. Zodra je dit meer toe laat zak je automatisch door naar de volgende diepere laag in je ziel. Daar waar verdriet zit.
Hoe sterk je ook bent, fysiek of mentaal. Iedereen ervaart verdriet. Op zijn of haar eigen manier. Het lastige is vaak dat we dit niet willen laten zien. Terwijl dit juist zo helend is voor je ziel. Het is heel belangrijk dat je ook het verdriet toe laat in dit proces. De erkenning van de behoefte om te huilen, je tranen even vrij laten stromen, kan enorme opluchting geven. Het is een teken van ontspanning.
Toelaten en overgave
Zodra het verdriet toegelaten wordt, geef je jezelf als het ware over. Je accepteert dat wat er is, de pijn. Het mag er zijn. Je verzet je er niet meer tegen. Zo kom je tot weer een diepere laag in je ziel. De laag waar je ziel begint te helen. Daar kom je in contact met je innerlijke wijsheid. De laag van vrede en kalmte die onder het verdriet verscholen ligt. Er ontstaat ruimte voor iets nieuws. Een nieuwe manier om naar de situatie te kijken. Een manier die jou kracht en vertrouwen geeft.
